user_mobilelogo

Εκκεντρικός, ιδιόρρυθμος, αλλά πολύ προσιτός καλλιτέχνης, γεμάτος δυναμισμό. Αυτός είναι ο Εξηκίας Τριβουλίδης. Είναι ένας γλύπτης στα χέρια του οποίου μια άμορφη μάζα πηλού μεταμορφώνεται σε ένα αριστούργημα τέχνης, γεμάτο ζωντάνια και πάθος.

Στην τέχνη του Εξηκία, το ανθρώπινο σώμα ξεπερνά τα φυσικά του όρια και βρίσκεται σε πεδία δύσβατα για έναν οποιονδήποτε άνθρωπο. Στην κίνηση των έργων του, τα μοντέλα του φτάνουν τα όρια, στα οποία μπορεί να φτάσει μόνο ένα πολύ γυμνασμένο κορμί, με πολύ πόνο, κόπο και ευλυγισία. Οι κινήσεις των αγαλμάτων, εκ πρώτης όψεως, φαίνονται εφικτές αλλά κατά βάθος είναι υπερβατικές.

Σε πολλά από τ’ αγάλματά του, ο Εξηκίας μας οδηγεί σ’ ένα κόσμο όπου η βαρύτητα χάνεται και η σωματική ευλυγισία φαίνεται τόσο φυσιολογική, σε σημείο που προκαλεί το θεατή να συμμετάσχει με τη φαντασία του. Η γνώση του στην ανατομία είναι έκδηλη από τις πολύπλοκες στάσεις κα τη μυϊκή κατατομή των γλυπτών του. Ο θεατής βλέπει οστά και μυς και μόνο εάν είναι γνώστης του μυϊκού μας συστήματος δίνεται να το κατανοήσει. Αυτό δε σημαίνει ότι τα έργα του δεν είναι κατανοητά από το αμύητο βλέμμα κάθε παρατηρητή. Το αντίθετο, ο Εξηκίας προκαλεί το θεατή να συμμετάσχει στην κριτική αντιμετώπιση των έργων του.


Τα αισθησιακά γλυπτά του Εξηκία, λόγω του μικρού μεγέθους του (γύρω στα 30 εκατοστά), παρόλο που σφύζουν από ερωτισμό και πρόκληση, αντιμετωπίζονται θετικά από την πλειοψηφία του κόσμου, ενός κόσμου όπου, δυστυχώς, ο έρωτας εκπλήσσει και η βία περνά σαν κάτι το αποδεκτό. «Μερικά άτομα λένε ότι τα έργα μου είναι πολύ προκλητικά, κατά τη δική μου άποψη προκλητική είναι η βία που μας περιβάλει και η ακαλαισθησία στη δόμηση των πόλεων μας. Ο έρωτας είναι ότι πιο κοντινό στη θρησκευτική έκσταση. Είναι, ίσως, από τις λίγες στιγμές που πλησιάζουμε τον ψυχισμό μας. Ο ερωτισμός στο αποκορύφωμά του είναι το ωραιότερο δώρο που μας επιφυλάσσει η φύση. Τα πάντα είναι έρωτας!»